zon op mij
de tijd tikt steeds maar sneller door
het einde komt nabij
en biedt geen kans op een rewind
en jij, gemaakt van vlees en bloed
twee ogen, neus en mond
zoals jij zijn er vele anderen
maar als ik bij je ben
de zon komt op en schijnt
de zon die schijnt op mij
als je bij me bent
de dag herhaalt zich keer op keer
verwondering neemt af
verveling slaat steeds vaker toe
en als ik bij je ben
een nieuwe dag verrijst
een dag die mij verblijdt
als je bij me bent
weer hier, de dagen zijn geteld
het is voorbij, ik ga niet meer op reis
de kaarten zijn geschud en op tafel bloot gelegd
het spel is uitgespeeld, ik verlaat de tafel zonder prijs
want de dagen zijn geteld
nu de jaren zijn versneld
en ik weet het is te laat
was het nou maar niet voorbij
’t is zo voorbij
de wind zingt een lied door de bomen
ik loop door het bos en verdwijn
opgestaan is plaats vergaan
hemelsblauw
nu ik hier stil lig in het gras zo zacht
staar ik naar de lucht terwijl de wind me pakt
de gedachten gaan eraan van al dat is gezegd
weet ik heb geen spijt, weet dat ik niet benijd
het verlangen is vergaan naar meer dan wat is echt
het is mooi geweest
in de wolken hoog zie ik jouw gezicht
met je mooie lach, lach ik naar je terug
in het rein, met mijn
armen gespreid, vraag ik
neem me en houdt me in zeeën van blauw
zoals de wind waait, sereen, haal me hier voorgoed vandaan